WARSZAWA CZASÓW PRL

Zapraszamy do poznania historii dzieła budowania nowej Warszawy - miasta podnoszonego ze zniszczeń wojennych, przez czasy socrealizmu, aż po koniec PRL-u.

Zobaczycie Państwo, jak ówczesne doktryny wpłynęły na oblicze architektoniczne naszego miasta. Poznacie różnorodność stylów tamtych lat. Jest to bowiem architektura zarówno podporządkowana "kierowniczej roli partii", jak i czerpiąca z wzorców zachodnich, są też indywidualne realizacje wybitnych architektów. Nie wszystkie założenia to dzieła wybitne. Jednak wszystkie są na swój  sposób wyjątkowe. Wyróżniają się niezwykłą skalą, nowatorską konstrukcją, rozwiązaniami przestrzennymi, a wreszcie architekturą i wystrojem.

Dla wielu warszawiaków budowle czasów PRL-u mają wartość sentymentalną. Niektórzy się ich wstydzą - bo takie stare, zniszczone i brudne. Ale mają przecież one także wartość historyczną. Niektóre zostały wpisane do rejestru zabytków i stanowią nasze dziedzictwo kulturowe, np. PKiN. Wiele z nich już na trwałe wpisanych zostało do podręczników architektury XX wieku, np. sztandarowa inwestycja początku lat 50 - Marszałkowska Dzielnica Mieszkaniowa - słynny MDM. Część z nich została zburzona, np. Supersam, kino Moskwa, kino Skarpa czy Stadion Dziesięciolecia - możemy je oglądać jedynie na fotografiach i kadrach filmów. "Zemsta Stalina", czyli dar od bratnich narodów Związku Radzieckiego - najwyższy wieżowiec w Polsce - Pałac Kultury i Nauki - obok Kolumny Zygmunta - jest już dla wielu turystów najbardziej rozpoznawalnym obiektem Warszawy!

O niektórych śpiewano piosenki, np. o Mariensztacie (pierwszym powojennym osiedlu w Warszawie), czy o wspomnianym już MDM-ie. Niektóre były tłem znanych seriali, np. budowa Dworca Centralnego w "Czterdziestolatku" czy wzniesiony w technologii wielkiej płyty Ursynów Północny w serialu  "Alternatywy 4".

ŚWIADCZENIA FAKULTATYWNE - propozycje do wyboru Klienta

Pałac Kultury i Nauki

"Zemsta Stalina". "Pomnik socrealizmu". "Gigant Warszawy". Jedni go kochają, drudzy chętnie by go zburzyli. Jedno jest pewne - ten "dar od bratnich narodów Związku Radzieckiego dla narodu polskiego" jest nieodłącznym elementem krajobrazu Warszawy i stał  się jedną z głównych atrakcji turystycznych naszego miasta. Zwiedzanie Pałacu może odbywać się na dwa sposoby.

Wariant nr 1. Zwiedzanie ogólnodostępnych sal i pomieszczeń pałacowych oraz wjazd na taras widokowy znajdujący się na 30 piętrze skąd roztacza się przepiękna panorama na całe miasto.

Wariant nr 2. Wjazd na taras widokowy oraz zwiedzanie najciekawszych, reprezentacyjnych wnętrz, które "na co dzień" są niedostępne dla zwiedzających. Trasa obejmuje monumentalne sale o różnym wystroju i różnych "sentencjach ideologicznych" oraz kuluary Sali Kongresowej.

Uwaga! Pałac NIE jest muzeum. Jest tętniącą życiem instytucją. Odbywają się tu różne targi, koncerty, konferencje, organizowane są wystawy. Dlatego też termin zwiedzania reprezentacyjnych wnętrz musi być wcześniej zgłoszony do Dyrekcji Pałacu i nie może kolidować z jego pracą.

Muzeum Neonów

Kiedyś upiększały w nocy miasto. Tworzyły integralną część architektury budynków. Teraz znikają z naszych ulic. W czasach PRL-u ich rozmieszczenie sterowane było przez ówczesne władze. Podczas zwiedzania dowiemy się min.: czym był proces „neonizacji”, kim byli twórcy neonów, jak przebiegał proces ich powstawania, jakie miały znaczenie polityczne. Poznamy technikę, która stoi za ich magnetycznym światłem. Obejrzymy wiele, uratowanych, kultowych warszawskich neonów. Muzeum mieści się na terenie dawnej "małej Warszawy fabrycznej". Stąd wyjeżdżały sławetne skutery "Osa", tu mieściły się przedwojenne zakłady "Pocisk". Podejrzymy proces rewitalizacji dawnych magazynów i hal produkcyjnych. W jednym z nich, pięknie wyremontowanym, urządzono restaurację serwującą polską kuchnię. Jeśli wyrażą Państwo życzenie - zarezerwujemy posiłek

Muzeum Motoryzacji

Propozycja adresowana nie tylko do pasjonatów motoryzacji, ale również do tych z Państwa, którzy chcieliby się dowiedzieć (lub sobie przypomnieć) jakie samochody i motocykle jeździły po naszych ulicach, między innymi w czasach PRL-u. Kolekcja obejmuje pojazdy powstałe w XX wieku:

• Samochody przedwojenne to, min: Humber z 1908r., Ford T z 1926r., Polskie Fiaty - modele 508 Junak i 508 Łazik oraz pojazdy rządowe: Packard z kolumny prezydenckiej Ignacego Mościckiego czy opancerzony Cadillack zbudowany dla Marszałka Piłsudskiego.
• Samochody powojennej warszawskiej Fabryki Samochodów Osobowych i innych polskich fabryk.
• prezentują min.: Syrena, Warszawa M20, Mikrus, Beskid, a także prototypy jak Warszawa 210,Syrena 110, Ogar, Wars czy Polonez Analog.
• Uzupełnieniem jest kolekcja motocykli, min: przedwojenny Sokół i SHL, a także powojenne, np. Junak M07, WFM, M06 czy skuter Osa M50.
• Dopełnieniem są pojazdy sportowe: Stratopolonez, Polski Fiat 125p "rekord", czy Peugeot 206

"Duża porcja-niska cena"

Nieodłącznym elementem tamtych czasów były bary mleczne. Jeśli chcą Państwo posmakować nie tylko jedzenia, ale również klimatu "mleczniaka" - zapraszamy!

Tradycje kulinarne stołu z okresu PRL

Jeśli chcieliby Państwo zjeść smaczny posiłek w otoczeniu kryształowych żyrandoli, portretów i czerwonych sztandarów, eksponatów "z epoki"  z "Ostatnią Komunistyczną Wieczerzą" w tle (ogromny obraz  przedstawiający wszystkich wielkich wodzów „świata z za żelaznej kurtyny”, zgromadzonych po raz ostatni razem, przy jednym biesiadnym stole) - w miejscu dawnej oberży, gdzie jadali Lenin, Dzierżyński czy Marchlewski, a potem w  okresie PRL-u ulubionego miejsca potajemnych spotkań ówczesnych partyjnych dygnitarzy - to zapraszamy do jednej z najlepszych warszawskich restauracji.

W menu dominuje tradycyjna kuchnia polska, ale smakosze i poszukiwacze dobrego smaku znajdą w nim również kulinarne przeboje krajów, których dziś już nie ma na mapie świata, jak: Związek Radziecki (ZSRR), Niemiecka Republika Demokratyczna (NRD), Czechosłowacja czy Jugosławia, przyrządzane w oparciu o ulubione dania ich przywódców i wyszukane receptury.

"Salonka Bieruta"

Zapraszamy Państwa do Muzeum Kolejnictwa. Muzeum mieści się w dawnym budynku dworca Warszawa Główna. Już sam budynek (wybudowany w 1946 roku) oraz jego otoczenie niejako automatycznie "przenoszą nas w czasy słusznie minione".

W przestronnych halach zgromadzone są bogate zbiory dokumentujące historię kolejnictwa w Polsce i na świecie, min.: makiety i modele taboru, dokumenty, maszyny i urządzenia kolejowe, mundury, sztandary kolejowe i obrazy o tematyce kolejowej - zapraszamy do ich obejrzenia!. W położony na wolnym powietrzu Skansenie Lokomotyw zgromadzono 44 jednostki - prezentujące różne typy parowozów, wagonów towarowych i osobowych, produkowanych w Polsce i za granicą.

W nawiązaniu do tematu wycieczki - nas przede wszystkim interesuje tzw. "Salonka Bieruta". Jest to unikalny wagon salonowy zbudowanych w 1939r. w zakładach H.Cegielskiego w Poznaniu Podróżował nią m.in. Bolesław Bierut, Aleksander Zawadzki i Władysław Gomułka. W wagonie znajdują się przedziały sypialne, gabinety, salon i przedział służbowy. Gabinety są wyposażone w kanapy, mahoniowe biurka i szafy. Między przedziałami dla najważniejszych dostojników urządzono toaletę i prysznic. Największym pomieszczeniem jest bogato zdobiony salon, na środku którego znajduje się stół konferencyjny otoczony fotelami pokrytymi skórą. W wagonie kręcono zdjęcia do wielu filmów, np. „Różyczka”, „Ekstradycja”.  Poza obejrzeniem "Salonki" - muzeum oferuje organizację w jej wnętrzu kameralnych spotkań biznesowych (do 10 osób).

Jeśli wystrój klimatu PRL-u Państwu odpowiada, a na organizację np. bankietów, konferencji czy pokazów potrzeba więcej miejsca (do ok.100 osób) - to zapraszamy do tzw. Sali Lustrzanej. Podczas funkcjonowania dworca Warszawa Główna, tj. w latach 1955-1976 znajdowała się tu luksusowa restauracja, a następnie Klub Kultury Kolejarza. Ściany pokrywają duże lustra i ozdobne tkaniny. Fryz dekorują herby miast polskich otoczone ornamentem roślinnym. Sala została uwieczniona w piosence Wojciecha Młynarskiego „Na Głównym”.