Tonacja

Tonacja jest pojemnym pojęciem, to znaczy są mu przypisywane różne znaczenia. W różnych okresach muzyki tonacja była bardziej lub mniej ścisłym pojęciem. Bywało tak, że utwór musiał zawsze kończyć się toniką. Jednak ta, podobnie jak każda inna zasada, została w końcu złamana. Dlatego wolałbym tutaj zostawić wszystkie dodatkowe znaczenia i skupić się na podstawowym, potrzebnym tutaj ze względów praktycznych.

Definicja 24 (Tonacja)  

Zdefiniujmy następujący zbiór

$$\Phi = \Psi \times \Delta \times \Big( \mathbb{N} \cup \{0\} \Big) \times \Lambda$$ (1.19)

Jest to zbiór wszystkich nazw literowych $(\Psi)$ z wszystkimi możliwymi liczbami $(n)$ wszystkich znaków chromatycznych $(\Delta)$ i wszystkich trybów $(\Lambda)$ . Innymi słowy jest to zbiór wszystkich możliwych tonacji.

Tonacją nazwiemy element tego zbioru, czyli czwórkę uporządkowaną $(\psi, \delta, n, \lambda)$ , w której $\psi$ oznacza nazwę literową, $\delta$ znak chromatyczny, $n$ liczbę znaków chromatycznych, a $\lambda$ tryb.

$$\phi = (\psi, \delta, n, \lambda) \in \Phi$$ (1.20)

W tonacji możemy mówić o ,,stopniach''. Ma to zastosowanie do określania np. akordów, budowanych na konkretnych stopniach. Możemy na przykład powiedzieć o akordzie zbudowanym na piątym stopniu tonacji.