 |
|  |
|
Urodził się 18 sierpnia 1969 w Bostonie (Massachusetts), USA. Miał pięć lat, gdy zafascynowało go przedstawienie teatralne dla dzieci (If I Were a Princess), w którym wystąpiła jego opiekunka Betsy True. Wówczas postanowił, że zostanie aktorem. Edward jest najstarszym z trojga dzieci państwa Norton. Ma siostrę Molly i brata Jamesa. Ojciec, Edward Norton Senior, prawnik, był prokuratorem generalnym w czasie prezydentury Jimmy'ego Cartera. Matka, Robin, pracowała w szkole. Dziadek Edwarda, architekt James Rouse, zaprojektował m.in. South Seaport w Nowym Jorku; znany jest również jako pomysłodawca shopping malli. W wieku 8 lat działał już w szkolnym kółku dramatycznym, by potem cały czas uczyć się aktorstwa na różnych kursach, w szkołach, warsztatach.
Norton studiował astronomię i filologię japońską. W 1991 ukończył Uniwersytet Yale z dyplomem z historii. Rozpoczął pracę w firmie The Enterprise Foundation, którą założył jego dziadek. Edward pracował w filii w Osace, ponieważ płynnie mówi po japońsku. Po powrocie do Nowego Jorku zaczął grywać w teatrach off-broadwayowskich.
Na scenie po raz pierwszy pojawił się w Nowym Jorku, gdzie z przyjaciółmi wystawiał sztuki Edwarda Albee. Kiedy z jednym z przedstawień występowali w Hollywood, akurat trwały poszukiwania młodego człowieka do roli u boku Richarda Gere thrillerze sądowym "Lęk pierwotny”. Gere chciał już zrezygnować z projektu, zmęczony bezowocnymi poszukiwaniami nowej gwiazdy, kiedy pojawił się Norton i zwyciężył ponad 2000 rywali. Zanim jeszcze film miał premierę w kinach, wieść o sensacyjnie zdolnym Edwardzie rozniosła się na tyle, że zaoferowano mu kolejne role - we "Wszyscy mówią: kocham cię" Allena i w filmie "Skandalista Larry Flynt" Formana. Aktor został uhonorowany Złotym Globem oraz nominacją do Oscara w kategorii "najlepszy aktor drugoplanowy" i nominacją do nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej. W 1997 odrzucił rolę poszukiwanego przez Toma Hanksa żołnierza w filmie "Szeregowiec Ryan" (1998). Wybrał występ w "Więźniu nienawiści" (1998) i otrzymał kolejną nominację do Oscara, tym razem w kategorii "najlepszy aktor". Miloš Forman brał pod uwagę jego kandydaturę w czasie poszukiwań odtwórcy roli Andy'ego Kaufmana w filmie "Człowiek z księżyca" (1999). Producenci wybrali jednak Jima Carreya. Reżyser David Fincher widział Nortona tylko w filmie "Skandalista Larry Flynt", gdy zdecydował się na zaangażowanie go w roli schizofrenika w "Podziemnym kręgu". Edward i występujący w filmie Brad Pitt uczęszczali na lekcje wyrobu mydła.
Debiut reżyserski Nortona nosi tytuł "Zakazany owoc" (2000). Historię, która stała się podstawą do scenariusza napisał przyjaciel aktora z czasów studenckich, Stuart Blumberg. Edward wystąpił w filmie w roli Ojca Briana. Dedykował film zmarłej matce.
Aktor zajmuje się działalnością charytatywną. Część pieniędzy z gaży przekazuje Akademii St. Frances, która przyznaje stypendia im. Robin Norton.
Jest fanem muzyki rockowej. W 1998 grał na gitarze w czasie koncertów grupy Hole w Los Angeles. Przyjaźni się z wokalistką grupy. Interesuje się też fotografią. Norton należy do tych aktorów, którzy bardzo sobie cenią swoją prywatność. Twierdzi, iż "aktor najlepiej przysłuży się swojej roli, jeżeli nie obciąży jej bagażem swojej osobowości i życiowych doświadczeń. Im więc mniej o aktorze wiadomo, tym lepiej"
Edward Norton należy do najciekawszych i najbardziej utalentowanych aktorów amerykańskich młodego pokolenia. Jest ponadto cenionym aktorem teatralnym. Jest członkiem zespołu nowojorskiego Signature Theatre Company, a na scenie tej debiutował w roku 1994.
Zdjęcia zrobione przez niego:
 
| |
 |
|
 |
|
|
|
 |
|
Cytaty:
If I ever have to stop taking the subway, I'm gonna have a heart attack"
"Fame is very corrosive and you have to guard very strictly against it"
"Life, like poker, has an element of risk. It shouldn't be avoided. It should be faced"
"I don't smoke and I don't want to smoke. I am not a fan of gratuitous smoking in films"
"I've never felt any particular encroachment of the 'celebrity' stuff into my life"
"Acting? It's a longstanding compulsion I've had since I was about five or six years old. I can literally identify the moment it struck me. I went to see a play in which a babysitter of mine was performing. I was completely shell-shocked by the magic of this little community-theater play; it just riveted me"
"I'm not interested in making movies for everybody. I like making movies for myself and my friends and people with my sensibility"
"People wrestle sometimes making movies, and I think that conflict is a very essential thing. I think a lot of very happy productions have produced a lot of very banal movies"
|
|
 |
|
