Substytut dominanty

W akordzie nie wszystkie dźwięki są jednakowo ważne. Z różnych przyczyn (niektóre omówię szerzej w rozdziale ) najważniejszymi dźwiękami akordu są tercja i septyma. Tercja określa tryb akordu (dur lub moll), natomiast septyma kontekst (toniczny lub dominantowy).

W akordach dominantowych można spotkać się z tym, że gitarzyści grają jedynie tercję i septymę! Gitarzysta, poproszony o zagranie akordu C7 gra dźwięki E i B$\flat$ . Zróbmy teraz takie ćwiczenie: zagrajmy tercję i septymę akordu C7... a teraz tercję i septymę akordu G$\flat$ 7... Niespodzianka, to są te same dźwięki!

To oznacza, że akordy C7 i G$\flat$ 7 mają wspóly trzon. Teoria mówi, że nie są to te same dźwięki, bo C7 to E i B$\flat$ a G$\flat$ 7 to F$\flat$ i B$\flat$ . Jednak ucho nie zdaje sobie sprawy z enharmonii i w praktyce akordy te są sobie niezwykle bliskie.

Użyjemy teraz tego ,,patentu'' do lekkiego przerobienia bluesa jazzowego z rozdziału .

$\mid$ F7		$\mid$ B$\flat$ 7	Bdim	$\mid$ F7		$\mid$ Cm7	B13	$\mid$
$\mid$ B$\flat$		$\mid$ Bdim		$\mid$ Am7		$\mid$ A$\flat$ 9		$\mid$
$\mid$ Gm9		$\mid$ C13		$\mid$ F7	A$\flat$ 9	$\mid$ Gm7	G$\flat$ 13	$\mid$

W jednym miejscu zostawiłem C7, nie zamieniając go na substytut. Zrobiłem tak dlatego, żeby

1. Przypomnieć, że nie należy niewolniczo trzymać się schematów
2. Substytuty sprawdzają się dobrze w szybkich zmianach akordów. Trzymanie G$\flat$ 13 przez cały takt nie brzmiałoby zbyt dobrze. Lub, inaczej, ten blues nie jest na tyle odjechany, żeby tego typu zmiana pasowała do reszty.