Chcąc zagrać jakiś akord najpierw musimy wiedzieć, jakie dźwięki chcemy
zagrać. Niech będą to
(czyli Cmaj7). To jednak nie
wszystko. Musimy zadecydować, w jaki sposób rozłożyć je w oktawach (oraz
na gryfie). Można zagrać akord w układzie skupionym, czyli z dźwiękami
ułożonymi możliwie blisko siebie. Na gitarze często jest to niemożliwe.
Dlatego stosuje się inne układy.
Wiele chwytów gitarowych wygląda tak a nie inaczej wcale nie dlatego, że stanowią jakiś specjalny układ dźwięku dla danego akordu, tylko dlatego że akurat w ten sposób jest ten akord łatwo chwycić. Chciałbym oderwać się od tego sposobu myślenia i przedstawić spójny sposób grania układu rozległego.
Układ rozległy bywa czasami nazywany drop-two (czyt. drop-tu). Powstaje on w ten sposób, że bierzemy układ skupiony i drugi dźwięk od góry ,,strącamy'' oktawę niżej. Pianiści bardzo często ćwiczą granie akordów w układzie rozległym, ponieważ tak rozłożone akordy brzmią dobrze.
Tutaj gitarzyści mają szczęście, ponieważ układ rozległy można bez większego problemu grać również na ich instrumencie.