Ucho ludzkie potrafi bardzo precyzyjnie określić częstotliwość odbieranej fali i pozwala nam odczuwać to jako wysokość dźwięku. Im wyższa częstotliwość, tym wyższy dźwięk słyszymy.
Ucho porządkuje częstotliwości wykładniczo, to znaczy pozwala nam
w łatwy sposób rozpoznawać pary częstotliwości, które są swoimi
wielokrotnościami (lub
-krotnościami). Na przykład
częstotliwości 440Hz (440 cykli na sekundę) i 880Hz będą słyszane jako
mające coś ze sobą wspólnego, ponieważ 880Hz jest wielokrotnością 440Hz.
Ucho ludzkie potrafi w niektórych dźwiękach (w rozumieniu akustyki) rozpoznawać częstotliwość, która jest identyfikowana jako ton podstawowy. Takie dźwięki nazywamy dźwiękami o określonej wysokości. To, czy dźwięk jest określonej wysokości, czy nie, zależy od człowieka i jego słuchu. Dla różnych ludzi ten sam dźwięk może być określonej wysokości, lub nie. Odbieranie wysokości dźwięku jest subiektywnym wrażeniem.