ZENON BALCER

Ze względu na możliwość natychmiastowego notowania pojawiających się w naturze zjawisk, fotografia stała się głównym medium moich działań artystycznych. Wprawdzie powstałe przy jej użyciu obrazy są swoistym lustrem rzeczywistego świata, to nie są w stanie opowiedzieć całej prawdy o zarejestrowanych zdarzeniach.

Ciągłe eksperymentowanie i poszukiwanie nowych rozwiązań artystycznych zmieniło moje podejście do dotychczasowego, bardzo szczegółowego planowania wszystkich działań podczas procesu twórczego. Pragnąłem, by pomimo ryzyka związanego z podejmowaniem trudnych i czasami błędnych decyzji, nie zamknąć się w zbyt sformalizowanym myśleniu. Dojrzałem przypadek i zaakceptowałem go. Stał się on integralną częścią budowania dynamicznych kompozycji. Postrzegam go jako siłę rozwijającą, podpowiadającą niespodziewane efekty plastyczne budujące nowe, zaskakujące zdarzenia. Dzięki niemu oderwałem się od własnych przyzwyczajeń i ograniczeń formalnych. Na skutek połączenia wielu, realistycznych ujęć tego samego elementu wykonanych z różnych pozycji udało mi się zatracić znaczeniowość przedstawianych obiektów.  Rzeczywistość stała się dla mnie tylko gruntem dla stworzenia prac emanujących niedopowiedzeniem, niejasnością i intrygującą tajemniczością. Rozpoznawalny świat uległ polaryzacji. Pojawił się nowy byt ukazujący alternatywną wersję rzeczywistości. Przekroczyłem granicę pomiędzy realizmem a abstrakcją. Stworzyłem całkowicie odrealnione obrazy, które są tylko bardzo dalekim echem pierwowzorów, którymi były zniszczone, dawno nieużywane, zdezelowane przedmioty. Łącząc wiele reprezentacji wybranego fragmentu otoczenia przenoszę widza w kontrastowy, nasycony intensywnymi barwami świat, prowokujący do indywidualnej analizy i interpretacji postrzeganych obrazów. Prace budzą niepokój i poczucie dezintegracji świata. Zasiewają wątpliwość w widzu odnośnie realnego postrzegania przestrzeni. „Polaryzacja” zachęca do przeniesienia się w niezbadaną, rozdygotaną, wielowarstwową przestrzeń.

Due to the possibility of immediate recording of phenomena occurring in nature, photography has become the main medium of my artistic activities. Although the images created in this way are a kind of mirror of the real world, they are not able to tell the whole truth about the recorded events.

Continuous experimentation and searching for new artistic solutions changed my approach to the previous, very detailed planning of all activities during the creative process. I wanted, despite the risk of making difficult and sometimes wrong decisions, not to be closed in overly formalized thinking. I saw the fortuity and accepted it. It has become an integral part of building dynamic compositions. I see it as a developing force, suggesting unexpected artistic effects that build new, surprising phenomena. Thanks to it, I freed myself from my own habits and formal limitations. As a result of combining many realistic shots of the same element made from different positions, I managed to remove the signification from the depicted objects. For me, the reality has become just the ground for further works that emanate understatement, ambiguity and intriguing mystery. The recognizable world has polarized. A new entity has emerged showing an alternative version of reality. I have crossed the line between realism and abstraction. I have created completely unreal images, which are only a very distant echo of prototypes, which were damaged, unused, dilapidated objects. By combining multiple representations of a selected fragment of the environment, I take the viewer into a contrasting world, saturated with intense colors, provoking individual analysis and interpretation of the perceived images. The works evoke anxiety and a sense of world disintegration. They sow doubt on the viewer about the real perception of space. „Polarization” encourages to move into an unexplored, shaky, multi-layered space.