powrót on
KRÓTKA NOTKA O HISTORII SETERÓW

Irlandii hodowano setery o umaszczeniu albo łaciatym, w łaty koloru
od czerwono-rudego do ciemnomahoniowego na białym tle , albo o maści
wymienionych kolorów z białym znakowaniem na głowie, piersiach i palcach.
Rzadziej spotykało się psy o jednolitej czerwono-rudej lub mahoniowej maści.
Do połowy XIX wieku przeważały psy łaciate lub z białym znakowaniem, pod koniec
zaś tego stulecia zaniechano hodowli psów o takim umaszczeniu. W opracowaniu w
1885r. wzorcu setera irlandzkiego uznano maść wyłącznie jednolitą, dopuszczając
jedynie niewielkie białe znakowanie. Pierwotny typ setera irlandzkiego odznaczał
się dużym wzrostem i mocną budową, wytrzymałością i doskonałym "wiatrem". Jego
ujemnymi cechami były: nieładny kształt głowy oraz dość krnąbrne usposobienie,
utrudniające układanie psa. Obecnie hodowany typ tego setera jest średniego wzrostu.
Zatwierdzony przez FCI wzorzec dokładnych wymiarów nie określa.
Na skutek krzyżowania w drugiej połowie ubiegłego wieku z seterem angielskim i
pojnterem uzyskano obecnie występujący typ setera irlandzkiego o znacznie lepszych
cechach, zarówno eksterierowych, jak i psychicznych. Różni się on od setera angielskiego
prócz umaszczenia także szczegółami budowy: ma nogi przednie dłuższe, a tylne mniej
odstawione niż tamten, więc sylwetka jego ma format prostokąta mniej wydłużonego,
zbliżonego do kwadratu; głowa jego jest węższa niż u setera angielskiego, kufa z
profilu nie prostokątna, lecz lekko zwężająca się ku wierzchołkowi nosa, a uszy
osadzone znacznie niżej i bliżej potylicy niż u innych ras seterów. W polsce używa
się go, podobnie jak setera irlandzkiego, do polowania na wszelkie gatunki ptactwa
w charakterze wyżła wielostronnie użytkowego. Chody ma bardzo szybkie i szerokie,
podobne do chodów pointera. Głowy jednak nie unosi wysoko podczas przekładania pola,
lecz trzyma ją dość nisko, mimo że posługuje się wybitnie "górnym wiatrem". Zwierzynę
wystawia w postawie częściej stojącej niż warującej, przy czym nie wypręża ogona
nieruchomo, lecz lekko nim porusza. Cechują go przejawy niezależności i ogromny
temperament, ale jednocześnie łagodne usposobienie i znaczna wrażliwość.




OSOBOWOŚĆ

Traktuje się tę rasę z rezerwą i dużym dystansem, bo pod względem charakteru jest
znany z nienajlepszej strony. Nie jest wcale tak nieprzewidywalny i nadmiernie nerwowy,
jak się o nim mówi. Jest po prostu wrażliwy i ma silny charakter. Ma w sobie
sporo wrodzonego uporu, a tym bardziej nalega, by postawić na swoim, im bardziej
wyczuje, że stanowczość pana jest pozorna.
Ten żywiołowy pies wymaga zdecydowanego (ale nie brutalnego!) szkolenia już od wczesnego
dzieciństwa. Nie wolno na niego krzyczeć -- na intonację głosu jest szczególnie wrażliwy.
Jego pan musi być nieugięty i cierpliwy, ale nie może tresurą łamać jego temperamentu.




PLUSY

doskonały pies myśliwski
świetny towarzysz dla osób lubiących aktywny tryb życia
uczuciowy, wierny i czujny przyjaciel
uwielbia dzieci




MINUSY

obdarzony dużym temperamentem
jego szata wystawowa wymaga pielęgnacji




SPECJALNOŚCI

Przede wszystkim jest psem myśliwskim.
Doskonały sportowiec: bierze z powodzeniem udział w zawodach agility, a także,
o czym mało kto wie, w wyścigach psich zaprzęgów. Startuje w nich często na pozycji
lidera (psa prowadzącego zaprzęg) oraz w konkurencjach samodzielnych -- skijoringu
(narciarz i pies), a latem w cani-crossie (biegacz i pies).
Pies do towarzystwa.




KRAJ POCHODZENIA:

Irlandia



KLASYFIKACJA FCI:

Grupa 7 – Wyżły



KRÓTKI RYS HISTORYCZNY

Seter Irlandzki byl wyraznie wyodrebnionym typem juz w wieku XVIII.
W roku 1882 powstal Klub Setera Irlandzkiwgo, zajmujacy sie promocja rasy.
Klub w 1886 wydal Standard Rasy, a nastepnie organizowal field trialsy i
wystawy celem jego ustalenia. W 1998 roku klub opublikowal Styl Pracy Rasy.




WYGLAD OGÓLNY

Rasowy, o szlachetnej, sportowej sylwetce i przyjaznym wyrazie. Proporcionalnie
i harmonijnie zbudowany.



GLOWA

Dluga, sucha i nie za szeroka miedzy uszami. Kufa i czaszka jednakowej dlugosci,
o równoleglycg krawedziach.

Mózgoczaszka:
Owalnie sklepiona miedzy uszami, pojemna,
z dobrze zaznaczonym guzem potylicznym i wzniesionymi lukami brwiowymi.

Stop:
Wirazny

Twarzowa czesc czaszki

Nos:
Koloru ciemnomachoniowego, ciemno orzechowego lub czarnego, o szerokich nozdrzach.

Kufa:
Umiarkowanie gleboka, dosc tepo zakonczona. Od stopu do czubka nosa dluga,
wargi niezbyt obwisle

Szczeki:
Prawie jednakowej dlugosci.

Uzebienie:
Zgryz nozycowy.

Oczy:
Ciemnoorzechowe lub ciemnobrazowe, nie powinny byc zbyt duze.

Uszy:
Sredniej wielkosci, delikatnej budowy, osadzone nisko i daleko ku tylowi,
zwisajace wdzieczna falda scisle przy policzkach.




SZYJA

Umiarkowanie dluga, dobrze umiesniona, ale nie za gruba; lagodnie wygieta,
bez sladu obwislego podgardla.



TULÓW

Proporcjonalny do wielkosci ciala.

Klatka piersiowa:
Gleboka, z przodu raczej waska. Zebra dobrze wysklepione,
zapewniajace duzo przestrzeni dla pluc.

Ledzwie:
Muskularne, lekko wysklepione



OGON

Umiarkowanej dlugosci, proporcjonalny do tulowia, osadzony raczej nisko,
mocny u nasady i zwezajacy sie ku koncowi. Powinien byc noszony na poziomie grzbietu lub nieco ponizej.




KONCZYNY

Konczyny przednie:

Lopatki:
dlugie i ustawione skosnie ku tylowi, klab wyrazny.

Lokcie:
nisko osadzone, o swobodnych ruchach, nie powinny byc wcisniete ani odstajace.

Podramiona:
proste, sciegniste, o mocnej kosci.

Konczyny tylne:
Tyl szeroki i mocny. Konczyny powinny byc dlugie i umiesnione od biodra
do stawu skokowego, zas od stawu skokowego do stopy krótkie i mocne.

Stawy kolanowe:
Dobrze katowane.

Stawy skokowe:
Ustawione prosto, nie zwrócone na zewnatrz ani do wewnatrz.

Stopy:
Male, bardzo zwarte. Palce mocne, dobrze wysklepione, scisle do siebie przylegajace.




RUCH

swobodny, plynny, posuwisty; glowa noszona wysoko. Konczyny przednie o dalekim wykroku,
ale prowadzone nisko. Konczyny tylne prowadzone plynnie, z duza sila odbicia.
Niedopuszczalne krzyzowanie i przeplatanie konczyn.




SZATA:

Wlos:
Na glowie, przedniej stronie konczyn i na koncach uszu krótki i delikatny.
Na pozostalych czesciach ciala umiarkowanej dlugosci, przylegajacy i mozliwie nie
kedzierzawy ani falisty. Fredzle na górnej czesci uszu dlugie i jedwabiste;
na tylnej stronie nóg dlugie i delikatne. Obfite owlosienie na brzuchu tworzy fredzle
rozciagajace sie na przedpiersie i szyje. Stopy dobrze owlosione miedzy palcami.
Ogon ozdobiony piórem z dosc dlugiego wlosa, skracajacego sie stopniowo ku koncowi.
Pióro i fredzle powinny byc proste i przylegajace.

Umaszczenie:
Soczystokasztanowe, bez sladu czerni. Biale znaczenia na piersi,
gardle i palcach, jak równiez mala gwiazdka na czole lub waska strzalka na kufie lub czole
nie powoduja dyskwalifikacji.





WZROST

Wysokoscw klebie:
Psy: 58 cm - 67 cm
Suki: 55 cm-62 cm




WAGA:
20 -- 30 kg.




powrót on