  AKTUALNOŚCI HISTORIA CZŁONKOWIE KSIĘGA GOŚCI KNAJPKA FORUM SPONSORING LINKOWNIA |
:: Zapisz Się Do Klubu ::
:: Utwórz Stronę Startową ::
:: Dodaj Do Ulubionych ::
:: Wejdź na Forum ::
AETR
"Accord europeen relatif au travail des equipages des vehicules effectuant des transports internationaux par route" jest konwencją europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe.
Konwencja AETR została sporządzona przez Europejską Komisję Gospodarczą ONZ w Genewie (jak zresztą niemal wszystkie ważne akty prawne) została sporządzona 1 lipca 1970r. Polska była jednym z inicjatorów prac nad tą Umową i podpisała ją już 24 marca 1971r. Odmienność regulacji czasu pracy w Polsce, system wynagrodzeń i układy zbiorowe spowodowały iż procedura ratyfikacyjna miała miejsce dopiero w październiku 1992r. Ratyfikacja ratyfikacją a życie życiem. Tak naprawdę to w chwili obecnej wraz z wejściem w życie ustawy o czasie kierowców, powołaniu Inspekcji Transportu Drogowego i naszym dostosowywaniu się do norm unijnych konwencja AETR przestała (a właściwie przestaje) być martwym zapisem.
Konwencja AETR określa m.in. czas prowadzenia pojazdu, przerwy, czas odpoczynku kierowcy, obowiązek montowania i używania urządzenia kontrolnego (tachografu), obowiązek homologacji i kontroli urządzenia kontrolnego itd. Obecnie członkami tej umowy są następujące państwa: Francja, Belgia, Włochy, Holandia, Portugalia, Wielka Brytania, Irlandia, Niemcy, Luksemburg, Hiszpania, Austria, Szwecja, Polska, Norwegia, Dania, Grecja, Czechy, Słowacja, Bośnia i Hercegowina, Słowenia, Białoruś, Estonia, Jugosławia, Łotwa, Mołdawia, Chorwacja i Rosja.
Umowa AETR została sporządzona w celach:
- rozwoju i usprawnienia międzynarodowych przewozów drogowych pasażerów i ładunków,
- zwiększenia bezpieczeństwa ruchu drogowego,
- uregulowania niektórych warunków zatrudnienia w międzynarodowym transporcie drogowym zgodnie z zasadami Międzynarodowej Organizacji Pracy
- wspólnego ustalenia niektórych środków zapewniających jej przestrzeganie.
Umowa AETR ma zastosowanie na terytoriach wszystkich Stron sygnatariuszy przy wykonywaniu międzynarodowego przewozu drogowego pojazdem zarejestrowanym na terytorium jednej z umawiających się Stron.
Umowa AETR określa również:
- Minimalny wiek kierowców przydzielonych do przewozów towarów,
- Całkowity okres prowadzenia pojazdu zwany dalej "dziennym okresem prowadzenia", który nie może przekroczyć 9 godzin a wyjątkowo może być przedłużony do 10 godzin dwa razy w tygodniu,
- Tygodniowy okres odpoczynku,
- Przerwy w prowadzeniu pojazdu,
- Dzienny i tygodniowy czas odpoczynku,
- Nakaz montowania i używania w pojazdach urządzenia kontrolnego, które w zakresie warunków budowy, montowania, używania i kontroli, odpowiada Rozporządzeniu Rady (EWG) No 3821/85 z 20 grudnia 1985 r.,
- Zakres kontroli postanowień umowy wykonywanej przez przedsiębiorstwa transportowe, dotyczącej okresów kierowania pojazdem, czasu trwania innej pracy oraz godziny wypoczynku, posługując się wszystkimi dokumentami, będącymi w dyspozycji firmy,
- Środki zapewniające prawidłowe stosowanie umowy AETR,
- Rozstrzyganie sporów pomiędzy Umawiającymi się Stronami i tryb wprowadzania zmian do niniejszej Umowy.
Umowa AETR zabrania wynagradzania kierowców w formie premiowania bądź zwiększenia uposażenia za przebyte odległości i/lub ilości przewożonych towarów chyba, że system ten nie będzie zagrażał bezpieczeństwu drogowemu.
W tym miejscu chciałabym przybliżyć w skrócie dwie kwestie, które mogą najbardziej zainteresować – szczególnie przyszłych truckerów. Pierwszą z nich jest minimalny wiek kierowców. Wg AETR minimalny wiek kierowców przydzielonych do przewozów towarów jest ustalony :
- dla pojazdów, łącznie, gdy taki przypadek ma miejsce, z przyczepami lub naczepami, o dopuszczalnej masie całkowitej mniejszej lub równej 7,5 ton, na ukończonych 18 lat;
- dla innych pojazdów, na: 21 ukończonych lat lub 18 ukończonych lat, pod warunkiem, że zainteresowany posiada świadectwo kompetencji zawodowej, uznane przez jedną z Umawiających się Stron, stwierdzające ukończenie szkolenia dla kierowców towarowych przewozów drogowych. Umawiające się Strony będą się wzajemnie informować o minimalnym krajowym poziomie szkolenia obowiązującym w ich państwie i innych stosownych warunkach, dotyczących kierowców przewozów towarowych, zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia.
- Kierowcy przydzieleni do przewozów pasażerów muszą mieć co najmniej 21 lat.
Kierowcy przydzieleni do przewozów pasażerów na trasach przekraczających promień 50 kilometrów od miejsca - normalnej bazy pojazdów, muszą również spełniać jeden z następujących warunków :
<> co najmniej przez jeden rok wykonywali działalność kierowcy, przydzielonego do przewozów towarowych. pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej ponad 3,5 tony;
<> co najmniej przez jeden rok wykonywali działalność kierowcy przydzielonego do przewozów pasażerów na trasach, nie przekraczających promienia 50 km wokół miejsca normalnej bazy pojazdu lub kierowcy przydzielonego do innych rodzajów przewozów pasażerskich nie podlegających niniejszemu Porozumieniu, jeżeli kompetentna władza uzna, że w ten sposób zdobyli niezbędne doświadczenie;
<> są posiadaczami zaświadczenia kompetencji zawodowej, uznanego przez jedną z Umawiających się Stron, stwierdzającego ukończenie szkolenia dla kierowców pasażerskich przewozów drogowych.
Druga istotną i „na czasie” kwestią jest zapis dotyczący czasu prowadzenia pojazdu a także korzystania z przerw i czasu odpoczynku kierowcy. W chwili obecnej w naszym kraju oprócz konwencji AETR obowiązuje Ustawa o czasie pracy kierowców, która jest zgodna zapisami tejże konwencji. W skrócie wygląda to następująco:
- Całkowity czas prowadzenia pojazdu pomiędzy dwoma dobowymi odpoczynkami (lub pomiędzy odpoczynkiem dobowym i tygodniowym) nie powinien przekraczać 9 godzin, może być on przedłużony do 10 godzin ale tylko dwa razy w tygodniu.
- Kierowca musi, najwyżej po sześciu dziennych okresach prowadzenia, wziąć tygodniowy odpoczynek. Tygodniowy okres odpoczynku może być odroczony do końca szóstego dnia, jeśli łączny czas prowadzenia w ciągu sześciu dni nie przekracza wielkości maksymalnej, odpowiadającej sześciu dziennym okresom prowadzenia.
- Całkowity okres prowadzenia w każdym okresie dwutygodniowym nie może przekroczyć dziewięćdziesięciu godzin.
- Po cztero i pół godzinnym prowadzeniu pojazdu, kierowca musi przestrzegać przerwy trwającej co najmniej 45 minut chyba, że zaczyna okres odpoczynku.
- Ta przerwa może być zastąpiona przez przerwy trwające co najmniej po 15 minut, mające miejsce podczas okresu prowadzenia lub bezpośrednio po tym okresie. Podczas tych przerw kierowca nie może wykonywać innych prac. Dla celów niniejszego artykułu, czas oczekiwania i czas nie poświęcony prowadzeniu, spędzony w pojeździe będącym w ruchu, na promie lub w pociągu nie będzie traktowany jako inne prace.
- Przerwy przestrzegane na podstawie niniejszego artykułu nie mogą być traktowane za dzienne okresy odpoczynku.
W każdym 24 godzinnym okresie, kierowca korzysta z dziennego czasu odpoczynku trwającego co najmniej 11 kolejnych godzin, które mogą być skrócone do minimum 9 kolejnych godzin nie częściej niż trzy razy w każdym tygodniu, pod warunkiem, że przed końcem następnego tygodnia zostanie przyznany odpowiedni czas odpoczynku - jako wyrównanie. W dni, kiedy odpoczynek nie jest skrócony zgodnie z powyższym, może być wykorzystany w dwóch lub trzech oddzielnych okresach w ciągu 24 godzin, z których jeden musi trwać przynajmniej 8 kolejnych godzin. W tym przypadku minimalna długość odpoczynku jest zwiększona do 12 godzin. W każdym okresie 30, gdy w pojeździe znajduje się co najmniej dwóch kierowców, każdy kierowca musi skorzystać z dziennego odpoczynku trwającego minimum 8 kolejnych godzin. W ciągu każdego tygodnia, jeden z okresów odpoczynku, o którym mowa jest przedłużony, jako odpoczynek tygodniowy, do łącznej długości 45 kolejnych godzin. Ten okres odpoczynku może być skrócony do minimum 36 kolejnych godzin, jeśli jest spędzany w miejscu - normalnej bazie pojazdu lub bazie kierowcy lub do minimum 24 kolejnych godzin, jeśli jest spędzany gdzie indziej. Każde skrócenie jest kompensowane przez równoważny odpoczynek wzięty przed końcem trzeciego tygodnia, następującego po tygodniu, o którym mowa. Tygodniowy okres odpoczynku, który rozpoczyna się w jednym tygodniu i przedłuża się na następny tydzień może być dołączony do któregokolwiek z tych tygodni. Każdy odpoczynek, wzięty jako kompensata za skrócenie dziennych i/lub tygodniowych okresów odpoczynku musi być dołączony do innego odpoczynku o długości co najmniej 8 godzin i musi być udzielony na żądanie osoby zainteresowanej, w miejscu stacjonowania pojazdu lub w bazie kierowcy. Dzienny odpoczynek może być wykorzystany w pojeździe, jeżeli pojazd ten jest wyposażony w leżankę i znajduje się na postoju.
Jeżeli kogoś przeraziło jak się w tym połapać to zapewniam że wystarczy na spokojnie sobie poczytać Celowo pominęłam zapisy dotyczące przewozu osób oraz tej części konwencji, która mówi o urządzeniach kontrolnych – tachografów o których będzie mowa w osobnym artykule.
Opracowała: ADR
 ZALOGUJ SIĘ  REKRUTACJA SALON WARSZTAT CZYTELNIA REPORTAŻE PASJE MUZYKA OSIĄGNIĘCIA IMPREZY  |
 EKOLOGIA AETR MINITRUCK 2003 MINITRUCK 2004 MTM 2004 TRUCK OF THE YEAR TERTRANS AUTOSTRADY W USA JAZDA TESTOWA SCANIĄ R 420 DRZWI OTWARTE SERWISU SCANI KLUB MILIONERÓW HISZPANIA |
